A-dan Z- yə Atalar sözləri

A

- Abad kənd tüstüsündən bilinər. 
- Abdalın qarnı doyunca, gözü qapıda qalar. 
- Abır istəsən çox demə, Sağlıq istəsən çox yemə. 
- Abırlı abrından çəkinər, abırsız nədən çəkinər. 
- Abırsızdan abrını gözlə. 
- Avara qonaq ev yiyəsini də avara qoyar. 
- Ağa gətirər navala, xanım tökər çuvala. 
- Ağa Nəzərəm, belə gəzərəm, bir vuranda qırxın əzərəm.. 
- Ağac bar verəndə başın aşağı dikər. 
- Ağac dibindən su içər. 
- Ağac meyvəni dəyənə qədər böyüdər. 
- Ağac olan yerdə budaq sınar. 
- Ağac səmtinə yıxılar. 
- Ağac sınanda budaq nəyə gərəkdir?! 
- Ağac əyildi, sındı, igid əyildi, öldü. 
- Ağacı qurd içindən yeyər. 
- Ağalıq verimlədir, igidlik vurumla. 
- Ağzı əyrini boynunun ardından tanımaq olar. 
- Ağzına bax, tikə kəs. 
- Ağzına çullu dovşan sığışmır. 
- Ağzının qaytanı yoxdur. 
- Ağlı olan məscidə getməz. 
- Ağlı olan qışın qeydinə yayda qalar. 
- Ağıl ağıldan üstün olar. 
- Ağıl başda olar, yaşda olmaz. 
- Ağıl çox-pul yox, ağıl yox- pul çox. 
- Ağıllı baş hər şeydən mənfəət götürər. 
- Ağıllı qəm yeyər, ağılsız qamçı. 
- Ağıllı düşmən nadan dostdan yaxşıdır. 
- Ağıllı olan bir dəfə aldanar. 
- Ağır otur, batman gəl. 
- Adam adam sayəsində adam olar. 
- Adam aşını-işini bilməlidir. 
- Adam var ki, adamların naxşıdır, Adam var ki, heyvan ondan yaxşıdır, Adam var ki, dindirərsən can deyər, Adam var ki, dindirməsən yaxşıdır. 
- Adam var gözdən qızar, Adam var sözdən qızar. 
- Adam yanıla-yanıla öyrənər. 
- Adam yıxıldığı yerdən qalxar. 
- Adam odur ilqarından dönməyə. 
- Adam olmayan yerdə adamdır. 
- Adamın başına nə bəla gəlsə, dilindən gələr. 
- Adamın gərək dili ilə ürəyi bir ola. 
- Adamın tamarzısı, Hər kəsin öz arzusu. 
- Adamın üzünə baxarlar, halını xəbər alarlar. 
- Adın nədir? - Rəşid! Birin de, birin eşit! 
- Adı it dəftərində də yoxdur. 
- Az idi arıq-uruq, biri də gəldi dabanı yarıq. 
- Aza qane olmayan çoxa çatmaz. 
- Azançının azanı, kor mollanın qazanı. 
- Ay doğar gədiyindən, Utan, bir dediyindən. 
- Ay fələk, batmanı elədin çərək. 
- Ayağı nərdivana bir-bir qoyarlar. 
- Aydan arı, sudan duru. 
- Ayı qandı, abid qanmadı. 
- Ayın beş gün qaranlığı olanda, beş gün də aydınlığı olar. 
- Al-ver deyiblər, al-vermə deməyiblər. 
- Ala itdən məşhurdur. 
- Aldığını verməz, bildiyini deməz. 
- Alət işlər, əl öyünər, Qılınc işlər, qol öyünər. 
- Alim olmaq asandır, adam olmaq çətin... 
- Alıcı quş dimdiyindən bilinər. 
- Allah kasıbın qənimidir. 
- Allah kərimdir, quyusu da dərindir. 
- Allaha əl çatmır, padşaha söz. 
- Allaha ümid bağlayan şamsız qalar. 
- Allahdan buyruq, Ağzıma quyruq. 
- Allahın adı var, özü yox. 
- Allahsız yerdə otur, böyüksüz yerdə oturma. 
- Alnı açıq, üzü ağ; dərd-qəmi yox, kefi çağ.

B

- Bir napakdan qorun, bir də köpəkdən. 
- Bir tikəni bilməyən, min tikəni də bilməz. 
- Bitmiş işdən gül iyi gələr. 
- Bığdan götürüb, saqqala qoyur. 
- Boyunduruq bilir, öküz nə çəkir. 
- Bol çörəyin yoxdur, şirin dilin olsun barı. 
- Boşdan bir çıxar, bərkdən iki. 
- Boş çanağı vurur dolu çanağa. 
- Böyük danışanda kiçik danışmaz. 
- Böyük danışanı kiçik götürər. 
- Böyüyə hörmət vacibdir. 
- Böyüyün sözündən çıxmazlar. 
- Böyük sözünə baxmayan baxımsız qalar. 
- Böyük tökəni kiçik yığar. 
- Bu arxa bir su gəlib, ümid var bir də gələ. 
- Buğdadan, arpadan əlim üzüldü, ümidim sənə qaldı, ay darı xırmanı! 
- Buğda göstərir, arpa satır. 
- Buğda çörəyin yoxdursa, buğda dilinə nə gəlib... 
- Bu dünyada şirin şey bir anadır, bir vətən. 
- Bu əlin rənci, o ələ haramdır. 
- Buynuzsuz qoçun qisası buynuzlu qoçda qalmaz. 
- Bu günün işini sabaha qoymazlar. 
- Burda mənəm, Bağdadda kor xəlifə. 
- Burnun girməyən yerə başını soxma. 
- Bu uşaqlıq deyil, şıltaqlıqdır. 
- Bülbülü saldılar qəfəsə dedi: "Ay vətən, ay vətən", buraxdılar, qondu tikan koluna, dedi: "Can vətən, can vətən"

V

- Vay bu başdan, vay o başdan. 
- Vay o kişinin halına ki, yeməyə, içməyə, saxlaya arvadının sonraki ərinə. 
- Vay o gündən ki, adamın öz iti özünü qapa. 
- Vay o gündən ki, varlı adam yoxsulun əlinə düşsün. 
- Vay o gündən ki, çörəkçi çəkmə tikə, çəkməçi çörək yapa. 
- Vay o sürüsünün halına ki, canavardan çobanın təyin edələr. 
- Vay ondadır ki, varlı evinə yoxsul girə. 
- Vay ölənin halına. 
- Var adama oyun öyrədər. 
- Var axar, yox baxar. 
- Var var üstündən gələr. 
- Var evi - kərəm evi, yox evi - vərəm evi. 
- Var günün dostu çox olar. 
- Vara var deyərlər, yoxa yox. 
- Vardan - yoxdan çıxıb. 
- Vardır pulun - hamı qulun, yoxdur pulun - açıqdır yolun. 
- Varı olan taxar, varı olmayan baxar. 
- Varını verən utanmaz. 
- Varını itirən az şey itirər, namusunu itirən çox şey. 
- Varlı arabasını dağdan aşırar, yoxsul düz yerdə yolunu çaşar. 
- Varlı varından pay versə, varsız da varlı olar. 
- Varlı yoxsullaşanda əlli il dəstgahını pozmaz. 
- Varlı kisəsini döyər, kasıb dizini. 
- Varlı olub qəm-qüssə ilə yaşamaqdansa, kasıb olub şad-xürrəm yaşamaq yaxşıdır. 
- Varlı umduğunu yeyər, kasıb olduğunu. 
- Varlığa güvənməzlər. 
- Varlığa nə darlıq?! 
- Varlığa tələsən, yoxsulluğa tez düşər. 
- Varlığın sonu ilə yoxluğun sonu birdir. 
- Varlıya toxun keç, yoxsuldan qorun, keç. 
- Varlının arvadı öləndə yorğan döşəyi təzələnər, kasıbın arvadı öləndə yorğan-döşəksiz qalar. 
- Varlının varı gedər, muzdurun canı. 
- Varlının eşşəyi də yeyin gedər. 
- Varlının əlini bıçaq kəsəndə yoxsul köynəyini parçalar. 
- Varlının iti harın olar. 
- Varlının könlü oluncaya qədər kasıbın canı çıxar. 
- Varlının malı, kasıbın övladı. 
- Varlının torpağından çay keçər, kasıbınkından yol. 
- Varlının xoruzu da yumurtlayar. 
- Varlının çörəyi kasıbın çənəsini yorar. 
- Varsa əgər hünərin, hara getsən var yerin. 
- Varını verənin kisəsi boş qalar. 
- Vaxt atlı, biz piyada. 
- Vaxt vaxtı gözləyər. 
- Vaxt qənimətdir. 
- Vaxt qızıldır, bir dəqiqəsini də boş qoymaq olmaz. 
- Vaxt ikən oxu, aşıq, el gələr, tünlük olar. 
- Vaxt insana hər şeyi öyrədər. 
- Vaxtdan gileylənmə, vaxtın gedər. 
- Vaxtı boş olanın sözü çox olar. 
- Vaxtı itirsən hədər, görərsən böyük zərər. 
- Vaxtın qiyməti yoxdur. 
- Vaxtın qiyməti puldan bahadır. 
- Vaxtında atılan tüfəngin səsi vaxtsız atılan topun səsindən üstündür. 
- Vaxtında görülməmiş iş həmişə görülməmiş qalar. 
- Vaxtını itirən bəxtini itirər. 
- Vaxtsız açılan gül tez solar. 
- Vaxtsız banlayan xoruzun başını kəsərlər. 
- Vaxtsız qonaq öz kisəsindən yeyər. 
- Ver abbasını, ye halvasını. 
- Verdiyi abbasıya bax, etdiyi tələbə. 
- Verdiyi anda bax, gördüyü işə. 
- Verdiyin əl ilə al! 
- Verdiyin iki şahı, zərbaf çıxmayacaq ki! 
- Verdiyin sənindir, vermədiyin özgənin. 
- Verdim bir dana, aldım bir sona, ay qız anası, qal yana-yana 
- Verdin doydur, vurdun yıx. 
- Verən əl alan əlin üstündə olar. 
- Verən əl ac qalmaz. 
- Verən əli də var, vuran əli də. 
- Verən əli hər kəs öpər. 
- Verəndə imam olur, alanda Şümür. 
- Verəndə elə verər, alanda belə alar. 
- Verəndə yaxşısan, verməyəndə pis. 
- Verərsən adındır, yeyərsən dadındır dala qoyulanı it yeyər. 
- Verərsən ətdən-mətdən, işlərəm bərkdən-bərkdən, verərsən şordan-mordan, işlərəm ordan-burdan. 
- Verərsən pendir, eylərəm kəndir, verərsən aş, eylərəm baş. 
- Verib yaman olunca, verməyib yaman ol. 
- Verilən aşı yeyərlər. 
- Verim vara baxmaz. 
- Verim əli hamı əldən ucadır. 
- Verirlər al , döyürlər qaç. 
- Vermə nisyə, girməz kisəyə. 
- Vermədi Məbud, neyləsin Mahmud?! 
- Verməz doqquzu, yeyər toppuzu, verər otuzu. 
- Vədə xilaf olma. 
- Vədəsi bitmiş nökərin əcəli yetən ağası gərək. 
- Vəziri qarğa olanın ağzı zibillikdə olar. 
- Vəzifə daimi deyil. 
- Vəzndə yüngül, qiymətdə ağır. 
- Və'z oxumaq asan işdir, əməl eləyən gərək. 
- Vəl gərək gözəl döyə, gözəldən buğda çıxa. 
- Vələ gedən öküzün olsun, işə getməyən oğlun olmasın. 
- Vəsiyyət yüngüllükdür. 
- Vəsmə bol olanda qaşa da çəkərlər, gözə də. 
- Vətən elin evidir. 
- Vətən mülkü doğmadır, özgə diyar ögey. 
- Vətəndən ayrı düşsəm, viran ollam, talannam. 
- Vətən viranə də olsa, məsəldir, məhz cənnətdir. 
- Vətənə gəldim, imana gəldim. 
- Vətənə məhəbbət iman əsəridir. 
- Vətəni yadına düşən qərib ağlamasın, neyləsin? 
- Vətənin bir qışı qürbətin yüz baharından yaxşıdır. 
- Vətənin sevməyən insan olmaz, olsa, ol şəxsdə vicdan olmaz. 
- Vətən həsrəti çəkdim, gözlərimə qan gəldi. 
- Vəfalı dost yad olmaz, görməsə yüz il səni. 
- Vicdan bazarda satılmaz. 
- Vicdanla işləyən gözükölgəli olmaz. 
- Vücudu dönüb kimyaya. 
- Vücudu bir qəpiyə dəyməz. 
- Vur babam, dövran sənindir. 
- Vur dedim, öldür demədim ki? 
- Vur qırxı, gedər qorxu. 
- Vur deyənlə, vuran yarıdır. 
- Vura bilməyən daşın böyüyünü götürər. 
- Vuran əlin var olsun! 
- Vuran əlin dirəyidir. 
- Vuran igid dayısına gəyişməz. 
- Vuran öküzə allah buynuz verməz. 
- Vuraram ölər, kiş deyərəm getməz. 
- Vurur daşa, çıxır başa. 
- Vuruşun kor vuruşuna oxşamır.

İ

- Eyni güldən ilan zəhər, arı bal çəkər.
- İlanın ağınada lənət qarasınada.
- İlan ulduz görməsə ölməz.
- İlan vuran ala çatıdan qorxar
- İlan adamın topuğunu, adam ilanın başını gözlər
- İlan getsin balasi da daliycan
- İlanın başı ağrıyanda yolun ortasında yatar
- İlan hara əyri getsədə öz yuvasına düz gedər(?)
- Hökümdarlar ilanlar kimidir: zəhər də, dərman da onların əlindədir.
- İstəyirsən bal çörək - al əlinə bel, kürək...
- İşi başlayan yarıda qoymaz.
- İşlək at arpasını artırar.
- İşləməyən dişləməz.
- İşləmək dərdindən yeməyə həsrət canım.
- İşlənməyən dəmiri pas tutar.
- İş insanı safa çıxardar.
- İş ustasından qorxar.
- İş insanın cövhəridir.

Q

- Qabaq dinən bilsə ki, sonra dinən nə deyəcək, heç dinməz. 
- Qabağa gedirsən bic qardaş, dala qalırsan gic qardaş. 
- Qabil şagird ustal olar ustada. 
- Qazan qarası gedər, üz qarası getməz. 
- Qaz vur, qazan doldur. 
- Qazı da bilir, quzu da 
- Qazıdan qardaş olmaz. 
- Qazıya yalqız gedən razı gələr. 
- Qaydanı pozan peşiman olar. 
- Qayınananın gücü qızına çatar. 
- Qalan işə qar yağar. 
- Qamış ola, gomuş ola, görməmiş ola... 
- Qanana da can qurban, qanmayana da, dad yarımçıq əlindən. 
- Qanı qan ilə yumazlar, qanı su ilə yuyarlar. 
- Qanmaza qoşulanı qanmaz çağırarlar. 
- Qanmaza hörmət edərsən, deyər:-Məndən qorxur. 
- Qapan it dişin göstərməz. 
- Qapıdan qovursan, bacadan gəlir. 
- Qaraçı bir ələk verib, elə bil evə dirək verib. 
- Qarğa, qarğa, məndə qoz var. 
- Qarğa özün quş bilir, xaşıl özünü aş. 
- Qarğa çəmdək üstə yığılar! 
- Qarı düşmən dost olmaz. 
- Qarın başa bəladır. 
- Qarın qardaşdan irəlidir. 
- Qarın səndən aşağıdır. 
- Qarnı tox olan qayğısız olar. 
- Qafil yaşamaqdan ölmək yaxşıdır. 
- Qaçanı qovmazlar. Qaçırılan fürsət ələ düşməzz. 
- Qeyrəti olan torpağı qızıla döndərər. 
- Qəlb odur ki, qəlbindəkin deməyə... 
- Qələm qılıncdan itidir. 
- Qələm əyri yonulsa da, düz yazar. 
- Qələmin ucu, qılıncın gücü. 
- Qələm yazanı qılınc poza bilməz. 
- Qız da oğlan da övladdır, hər ikisi bir-birindən şirin. 
- Qız evlərdə tanınar, ipək dəzgahda. 
- Qızım, sənə deyirəm, gəlinim, sən eşit! 
- Qılıqlı min ev yeyər, qılıqsız bir evi də yeyə bilməz. 
- Qırqovul kimi başını kola soxub, elə bilir görünmür. 
- Qoyun quzusunun ayağını basmaz. 
- Qoyunu qurda tapşırıb. 
- Qonaq bu il burdadır, gələn il də sərasər. 
- Qonağa get deməzlər, altından palazı çəkərlər. 
- Qonşu qonşuya baxar, Canını oda yaxar. 
- Qonşu qonşu olsa, kor qız ərə gedər. 
- Qonşu qonşunun itini bayatı çağıra-çağıra tapar. 
- Qonşunu iki inəkli istə, özün bir inəkli olasan. 
- Qonşu iti qonşuya hürməz.
- Qonşu payı dolu gələr, dolu gedər.
- Qonşum sağ olsun, ocağından od verməsin.
- Qonşu muncuğunu götürən onu ancaq korda taxar.
- Qonşunun toyuğu, qonşunun gözünə qaz görünər.
- Qonşunun haqqı axirət haqqıdır.
- Qonşu paxıl olmasa, bağ çəpəri neylər?!
- Qorğaya öyrənən çərəzsiz qalmaz.
- Qorxaq qaçar hay gəlməmiş, Çırmanar keçməyə çay gəlməmiş.
- Qorxaq gündə yüz yol ölər, igid ömründə bir yol.
- Qorxaq nə zərər eylər, nə mənfəət.
- Qorxaq öz kölgəsindən də qorxar.
- Qorxaq hər şeyi dörd görər.
- Qorxan gözə çöp düşər.
- Qorxan öküz cütə getməz.
- Qorunan baş salamat olar.
- Qorxu adama yalan dedirdər.
- Qorxu başa bəladır.
- Qorxursansa pişikdən, Niyə çıxırsan deşikdən.
- Qoçdan qoç törər.
- Qoç döyüşünə qoç dözər.
- Qoç igid qurddan çəkinməz.
- Qoçun buynuzu qoça ağırlıq eləməz.
- Qoca başqa, qocaman başqa.
- Qoca qurd kahasından çıxmaz.
- Qocadan demək, Cavandan əmək.
- Qoca evin sütunudur.
- Qocaya hörmət elə, sən də qocalacaqsan.
- Qocanın biliyi, cavanın biləngi.
- Quzusuna qıymayan kabab yeyə bilməz.
- Quyu var, suyu yox.
- Quyuya su tökməklə quyu sulu olmaz.
- Qulağının dibini görəndə...
- Qur'anı yerə qoyarlar, çörəyi taxçaya.
- Qurbansız bayram olmaz.
- Qurdun qonaqlığına get, köpəyi də yanınca apar.
- Qurddan qorxan qoyun saxlamaz.
- Qurddur, qoyun dərisinə girib.
- Qurunun oduna yaş da yanır.
- Quş var ətin yeyərlər, quş var yedirdərlər.
- Quşqun olub quyruq altına keçincə, yüyən ol başa keç.
- Qüvvə hər şeyi, ağıl qüvvəni sındırar.
- Qürbətdə xan olunca, vətənində dilən, gəz.

D

- Dağarcığını çuval yanına qoyur.
- Dağ dağa qovuşmaz, insan insana rast gələr.
- Dağ yeri-duman yeri, Yurd yeri-güman yeri.
- Dağlar başına qış, İgid başına iş.
- Dadanan qudurandan pis olar.
- Daldan atılan daş topuğa dəyər.
- Damara bax, qan al.
- Dama-dama göl olar, axa-axa sel olar.
- Dam dirək üstə durar.
- Danışıq dananı qurda verər.
- Danışmaq gümüş, danışmamaq qızıldır.
- Danışıram pis olur, Danışmıram his olur.
- Dedi-qodu ev yıxar.
- Demək olmur gözün üstə qaşın var.
- Dedim bir ağız ağla, demədim eli güldür bizə.
- Dedim eşidəsən, demədim öyrənəsən!
- Deyə-deyə dilimdə tük bitdi.
- Deyən ağılsız olsa, dinləyən ağıllı gərək.
- Dəvə bir fikir eləsə, sarban iki fikir elər.
- Dəvənin quyruğu yerə dəyəndə işim düzələr.
- Dəvə yaxını otlar, uzağı gözlər.
- Dəymişin qoyub, kalın dərir.
- Dəli qazandı, ağıllı yedi.
- Dəli qırmızı sevər, gic sarı.
- Dəli dəlini görəndə çomağını yan tutar.
- Dəlidən doğru xəbər.
- Dəmir sürtüldükcə parıldar.
- Dərvişin fikri nə isə, zikri də odur.
- Dərviş yabısı hər evin yolun tanıyar.
- Dərvişlikdən xəbəri yox, gecə-gündüz təkyə axtarır.
- Dərviş olan dilriş olar.
- Dərviş öz evini çiynində gəzdirər.
- Dərdlərə dərman olub, dərmansız qalan canım.
- Dərə xəlvət, tülkü bəy.
- Dərə yiyəsiz olanda, donuz təpəyə çıxar.
- Dil yalançı olunca, lal olsa yaxşıdır.
- Dil yanılar, doğrusunu deyər.
- Dil yarası qılınc yarasından yamandır.
- Dil ürəyin açarıdır.
- Dinəndə pis olur, dinməyəndə dərd kəsir.
- Dini yeyib, imanını dalına alıb.
- Diriyə hay verməz, ölüyə pay.
- Diş tutmayanı, dodaq tutmaz.
- Dığ-dığ adamı azara salar.
- Dovşanı araba ilə tutur.
- Doğma yurd şirin olar.
- Doğru danışanın papağı yırtıq olar.
- Doğru dostluq qərəzsiz olar.
- Doğru elə bilər hamı doğrudur.
- Doğru yalanı qovar.
- Doğruya zaval yoxdur, çəksələr min divana.
- Doğruluqla dost qapısın dolan gəl, öz evin kimi.
- Doğru söz acı olar.
- Doğru sözdən xəta gəlməz.
- Doğru söz dəmiri dələr.
- Dolunu yeyib, boşa təpik atır.
- Dost başa baxar, düşmən ayağa.
- Dost dost ilə tən gərək, Tən olmasa gen gərək.
- Dost dosta yaman gündə gərəkdir.
- Dost ziyankar olmaz, ziyankar da dost olmaz.
- Dost yaman gündə tanınar.
- Dost yolunda boran olar, qar olar.
- Dost yolunda can qurban.
- Dostluqla tutub, düş mənliklə yıxma.
- Dost min isə azdır, düşmən bir isə çoxdur.
- Dostun versə qum, Al ovcunda yum
- Dözən döş yeyər.
- Duzu yeyib, duzqabını sındırır.
- Düzdə gəzdi hərləndi. Gəldi dağa dirəndi. Düzlük xoşbəxtliyin açarıdır.
- Düzlük uzanar, qırılmaz.
- Düz sözə boynum qıldan nazikdir.
- Düşmən zəif olsa da, ehtiyatı əldən vermə.
- Ev alma, qonşu al.

E

- Ev bizim, sirr bizim.
- Eyibli öz eybini bilsə, başına kilim örtər.
- Ey öz-özünü bəyənən, qoy səni el bəyənsin.
- El ağzını bağlamaq olmaz.
- El ağzı faldır.
- El arxası çəmən olar.
- El atan daş dağdan aşar.
- El atan daşa güc düşməz.
- El tutanı ər tutar, Ər atanı el atar.
- El qapısı həm gec, həm güc açılar.
- El bir olsa, zərbi kərən sındırar.
- El dəlisini çölə atmaz.
- El elə dayanıb, tənbəl indi oyanıb.
- El elə sığışar, ev evə sığışmaz.
- El elin aynasıdır.
- Elə arxalanan igidin arxası yerə dəyməz.
- Elə bilir yuxa arasında halva var.
- Elə elə ki, nə şiş yansın, nə kabab.
- Elə yerdə otur, altına su çıxmasın.
- Elə söz deyir ki, bişmiş toyuğun gülməyi gəlir.
- Eli dağlamaq olmaz, Ağzın bağlamaq olmaz.
- Elimə qalsın, günümə qalmasın.
- Elin eybini saxlamayan sənin də eybini saxlamaz.
- Elin gözü sərraf olar.
- Elin gücü bir olsa, düşməni dara çəkər.
- Elin oğlu yumurtaya qulp taxar.
- El keçən körpüdən qorxma, sən də keç.
- El köcdü, oba qaldı.
- El gözündən düşən boy atmaz.
- El gözündən düşən gözsüz qalar.
- El gücü, yel gücü, sel gücü.
- Ellərə gülən canım, indi olub el gülüncü.
- Elm ağılın çırağıdır.
- Elmin gücü, Yıxar bürcü.
- El oğrusuz, çöl qurdsuz olmaz.
- El öz dəlisini tanıyar.
- El sevəni aləm sevər.
- Elsiz dağ viranədir.
- El tikəni yel yıxa bilməz.
- El harda, sən də orda.
- El çalan zurnanın səsi uzağa gedər.
- Ehtiyat igidin yaraşığıdır.
- Ehtiyatlı oğulun anası ağlamaz.
- Eşitdiyinə inanma, gördüyünə inan.
- Eşşək palçığa bir dəfə batar.

Ə

- Ədəb bazarda satılmaz.
- Ədəbi kimdən öyrəndin, ədəbsizdən.
- Əvvəl arxı tullan, sonra bərəkallah de. 
- Əvvəl danış, sonra gül.
- Əvvəldən nə idi hüsnü-camalı, indi olub dəli Bayramlı.
- Əvvəl düşün, sonra danış.
- Əvvəl zəhmət çəkən, sonra rahat olar.
- Əzizim əziz, tərbiyəsi ondan əziz.
- Əkəndə yox, biçəndə yox, yeyəndə ortaq qardaş.
- Əkiblər yemişik, əkərik yeyərlər.
- Əldən qalan əlli il qalar.
- Əli aşından da oldu, Vəli aşından da...
- Əli ələ vurarsan, səs çıxar.
- Əlindən bir iş gəlməyən on danışar. 
- Ərkəsöyün böyüyən oğul avara olar.
- Əsli, nəcabəti olmayana qamçı neylər?
- Əməksiz yemək olmaz.
- Ətə pul verməz, küftənini böyüyündən yapışar.
- Ət ilə dırnaq arasına girən iyiyər çıxar.
- Əhl ilə daş daşı, naəhl ilə yemə aşı.Zalıma rəhm etmək, məzluma zülm etməkdir.

Z

- Zalımın zülmü yadında qalmaz.
- Zalımın ömrü az olar.
- Zaman axıb gedir, amma hər işini qurtarıb getmir.
- Zaman bir nəhrdir axar, durmaz.
- Zaman zamana uymaz.
- Zaman ilə hesablaşmaq gərək.
- Zaman keçər, söz qalar.
- Zaman pul deyil, onu qaytarmaq olmaz.
- Zaman səbirlidir.
- Zahid buraxıb məscidi meyxanəyə gəlməz. Bayquş yaranandan bəri viranə üçündür.
- Zatı qırıqdır.
- Zatına da, südünə də bələdəm.
- Zahid məni aldatma, cəhənnəmdə od olmaz, onlar ki, yanırlar, odu burdan aparırlar.
- Zahidin bir barmağın kəssən, dönər haqqdan qaçar!
- Zahirdən batinə yol var.
- Zahiri gözəllik müvəqqətidir.
- Zahiri gözəl, batini-çirkin.
- Zəlzələni görən yanğına razı olar.
- Zəmanə adamı deyil.
- Zəmanə adamı öyrədir.
- Zəmanə dəyişdikcə adamlar da dəyişir.
- Zəmanə ilə hesablaşmaq gərəkdir.
- Zəmanəyə uymaq gərək.
- Zənburun dəvəsidir.
- Zəngbar talanı deyil ki?!
- Zər qədrini zərgər bilər.
- Zər ilə olan, zor ilə olmaz.
- Zərd bəzərəkdən (kətan toxumundan) yağ çıxardar.
- Zərər zəhərdən acı olar.
- Zərər oddan yamandır.
- Zərərdən qorxan dükan açmaq.
- Zərərdən qorxan xeyr görməz.
- Zərərin bir başı var.
- Zərərin yarısından qayıtmaq da xeyirdir.
- Zəri də var, zoru da.
- Zərgər dükanının tozu da qızıl olar.
- Zərlə gözəllik almaq olmaz.
- Zərrə qədər iman, dünya qədər günah.
- Zərurət insana hər şeyi öyrədər.
- Zərrəcə eşqi olanın dəryaca tabı gərək.
- Zəhər zəhəri öldürər.
- Zəxirəsin (ərzağın) fikr eyləyən peşiman olmaz.
- Zəhər gələndə acı qaçar.
- Zəhmət yemək istəmir, amma özü yedirdir.
- Zəhmət olan yerdə qeybət olmaz.
- Zəhmət-torpaqda, nemət-süfrədə.
- Zəhmət çəkən bal yeyər.
- Zəhmət çəkməyən bal yeməz.
- Zəhmət çəkməyən rahatlığın qədrini bilməz.
- Zəhməti bülbül çəkər, gülü qucar xar.
- Zimistan çəkməyən bülbül baharın qədrini bilməz.
- Zindan olub altda qalmaqdansa, çəkic ol, üstdə ol.
- Zindana səbr eyləyən, axır taxta çıxar.
- Zirəyə getdin çörək götür, Zirədən çıxdın ayaq götür.
- Zirək quş dimdiyindən tələyə düşər.
- Zirəklik comərdlik gətirər.
- Zirəm, sənə su verrəm, bu gün verrəm, sabah verrəm, özüm billəm.
- Zirəni Kirmana aparır.
- Zor qapıdan girəndə, dad bacadan çıxar.
- Zor ilə köpək sürüyə getməz.
- Zor ilə gözəllik olmaz.
- Zor gələndə qanun qaçar.
- Zor oyunu pozur.
- Zora dağlar dayanmaz.
- Zora xanların da borcu var.
- Zorlu-zorlu, çaxmaqdı, qozdu, əvvəldən eşqi vardı indi vurdu soyudu.
- Zorən təbib olmaz.
- Zorla gedən köpək qoyuna fayda verməz.
- Zorla qoyuna gedən köpəyin qoyuna nə faydası?
- Zehnim kor olub.
- Zurna görür-zurnaya yapışır, dəf görür-dəfə.
- Zurnada pişro olmaz, bəxtinə nə çıxsa çal.
- Zurnanı versən naşı əlinə, gen tərəfdən püfləyər.
- Zurnanın səsi uzaqdan xoş gələr.
- Zurnaçı dəfli olar.
- Zurnaçı zorunu püfünə verər.
- Zurnaçı oğlu zurnaçı olar.
- Zurnaçının göz nəyinə gərək?
- Zülm ərşə dayanıb!
- Zülm yerdə qalmaz.
- Zülm ilə abad olan, bir gün gələr bərbad olar.
- Zülm ilə bərbad olan, ədl ilə abad olar.
- Zülmət daşıdır: götürən də peşmandır, götürməyən də.
- Zülmün axırı olmaz.
- Zınqırovlu dəvə itmək.
- Zınqırovu pişiyin boynuna kim asacaq?